„Udomowienie usług społecznych i zdrowotnych na rzecz niezależnego i bezpiecznego życia. Strategia deinstytucjonalizacji” kontra „Strategia na rzecz godnego życia”. Dwa projekty, dwie wizje opieki.
Mówią o sprawie kluczowej z perspektywy starzejącego się społeczeństwa. Okazało się jednak, że skonfliktowały część środowiska i stały się dowodem na istnienie, dyplomatycznie mówiąc, niejasnej sytuacji w samym resorcie rodziny. Choć oba tam powstawały. Jeden firmował wiceminister Paweł Wdówik, pełnomocnik rządu ds. osób niepełnosprawnych. Drugi ogłosił wiceminister Stanisław Szwed.
„Projekt Strategii przygotowany przez zespół pod moim kierownictwem przewidywał dokładny plan rozwiązania problemu, jakim są instytucjonalne formy opieki, a zwłaszcza domy pomocy społecznej. Niestety, w tej materii koncepcja moja i pani minister zasadniczo się różnią” – napisał na Twitterze Paweł Wdówik.
Były podejrzenia, że ministerstwo wystraszyło się zwolnień pracowników, m.in. w DPS-ach. I chcąc ratować miejsca pracy, zmieniło znacznie założenia strategii. Jednak dyrektorzy placówek odnoszą się do tego z dystansem. – Nie jesteśmy lobby z siłą przebicia – ucinają w rozmowach z DGP. Ale porównanie dwóch dokumentów każe sugerować, że właśnie moratorium na tworzenie nowych placówek, niezbędne przy deinstytucjonalizacji, musiało być kością niezgody. Mimo że min. Wdówik deklarował, że ma pomysł na zagospodarowanie pracowników, choćby przy innych usługach świadczonych w społeczności lokalnej
Prace nad „strategią Wdówika” zainicjowała w lutym 2020 r. konferencja zorganizowana przez resort rodziny. Trwały do grudnia 2020 r. w grupach roboczych dotyczących: osób z niepełnosprawnościami, z zaburzeniami psychicznymi, starszych, rodzin, dzieci i młodzieży, w tym z pieczy zastępczej, a także osób bezdomnych.
Źródło: https://serwisy.gazetaprawna.pl/emerytury-i-renty/artykuly/8216027,wdowik-ustawa-deinstytucjonalizacja-strategia-na-rzecz-godnego-zycia.html
